U bent op zoek naar een goochelaar? Bel 0318-727828 of 06-20285267, of mail naar info@goochelaars-nederland.nl.
Home | Goochelen | Uit de oude goocheldoos | Vegas
Vegas
Er lopen drommen Amerikanen door de rechte straten en het merendeel is vet en blank. Ze gaan van het ene fantastische bouwsel naar het andere en ze fotograferen elkaar voor een nagebouwde Mississippi-stoomboot of voor imitaties van Romeinse beelden. Een aanzienlijk deel van het publiek zit binnen achter de gok-automaten en het luistert jaloers hoe bij een ander de quarters met het geluid van een mitrailleur in de metalen bak onderaan het apparaat vallen."Kijk uit voor de kleine gokhuizen," zei de taxichauffeur, "die ontdoen je vlug van je geld. De grote doen er langer over." Want hoe het gebouw er ook mag uitzien, binnen staan overal de slotmachines in het gelid. En in elk casino staat minstens één glimmende auto uitgestald, die elk moment gewonnen schijnt te kunnen worden. De dikke, blanke Amerikanen geloven er in, want de stad breidt zich nog voortdurend uit. Er zijn nu negentien duizend hotelkamers en de bezettingsgraad nadert de negentig procent. En elk nieuw hotel heeft een nog opzienbarender attractie voor de deur dan de vorige. Bij Excalibur komt op gezette tijden een mechanische draak uit een deur in de rotsen die door een even mechanische tovenaar Merlijn wordt bezworen. Voor de Mirage is een reusachtige waterval te zien waarboven regelmatig vulkaanuitbarstingen worden aangericht. Treasure Island biedt een zeeslag aan tussen twee nagemaakte 18e-eeuwse schepen. Voor Luxor wordt de tovenlantaarn vertoond, die Egyptische plaatjes projecteert op een watergordijn. In de winkelgalerij bij Caesars Palace is een fontein die uit Rome afkomstig lijkt, ware het niet dat om de zoveel tijd de beelden gaan praten en bewegen, tot groot enthousiasme van de omstanders. Daar waren ze in Europa niet opgekomen, hoewel, in de Grote Doolhof in 17-eeuws Amsterdam bewogen de beelden ook, getuige de Goliath in het restaurant van het Historisch Museum. Die kan met z'n kop draaien en met z'n ogen rollen. Er is veel kinderlijk plezier in Las Vegas en het lijkt alleen een oudere Europeaan te storen dat het aanbod geheel berust op kitsch en namaak. Waarom zou je geen spotjes zetten in de ogen van de geheimzinnige beelden van de Paaseilanden zoals bij Tropicana? Dan heb je er 's avonds ook nog wat aan. En alles overal begeleid door de vertrouwde muziek uit moeders tijd die moeiteloos kan worden herkend: Lullabaye of Broadway, Amor, amor, Fly me to the moon, The lady is a tramp, Blue moon, Bei mir bist du schön... Steevast mechanisch gereproduceerd, want de muzikantenvakbonden schijnen in Vegas de slag te hebben verloren.
Zo ziet, anno 1994, de goochelhoofdstad van de wereld er uit.
Kees Schoonenberg
Dit artikel is gepubliceerd op dinsdag 8 september 2015 om 20.52 uur en komt uit de Informagie (jaargang 5, nummer 5, mei/juni 1994), het Nederlandse vakblad voor de goochelkunst. Het artikel is met toestemming van de eindredacteur geplaatst op deze website.
